Sunday, January 30, 2011

Jatuh ke tanah juga

Aku baca setiap update makhluk yg aku follow blognye. Sampai kat satu entry oleh sorang makhluk Allah ni, aku jadi tawar hati jap. Poyo gile kau weh!

Tau la kau handal dalam arena berblogging ni. Tapi perlu ke ko kutuk blog2 lain konon2 dikategorikan sebagai blog kanak2 or dalam bahasa kasarnya blog sampah? (Bagi ko la kot).

Berlagak. Bodoh. Sombong. Tu je aku boleh cakap. Suke sangat nak judge orang kan? Sekali-sekale aku judge kau pulak apa salahnya kan? Aku tau aku tak reti nak maki ko pervert, noob, biatch, and segala perkataan yg berkaitan ngan vocab2 tersebut. Aku maki ko ikhlas dari hati tanpa ade niat nak sakitkan hati kau. Cuma nak kau kembali berpijak di bumi yg nyata, setiap manusia same di sisiNya. Kau tak suka baca blog kanak2? So leave it. Jangan tengok. Or else u'll feel like a loser.


P/s: Rasa hormat aku kat kau sebagai kawan, completely disappeared. You're the real pathetic loser la beb. Maybe sebab kau ni kurang kasih-sayang kot? Ops ;)

Saturday, January 29, 2011

Two years..

Happy anniversary baby! It has been 2 years now! Hope it will last forever =)))

P/s: I need you forever.

Sunday, January 23, 2011

Losing..



If you want something, you'll have to lose another.

I'm gonna quit my job. That's it! Penat tired exhausted semua ada la! Tapi.. Macam mana nak bagi tau bos aku ye? Uhuhuhu.


Life in college getting better lately. With new friend yg lebih serius, plus new spek (Comel kot!). Tapi start worrying how am I gonna catch up everything I've missed and forget? Haa another big challenge there. So the conclusion is, work hard and study smart Mya! (bak kate Fiza)

Aku penat nak layan kawan yg tak pentingkan kawan lain. Agak2 la nak kata kau tu hati kering pun beb. Orang hati kering pun ada perasaan kot. So jangan nak ngade2 kata aku tinggalkan kau terkapai2 sorang2 bila aku dah dapat kawan baru. Penampar ko karang.





Almost 2 years now. Never thought it will stay this long. Now i hope it will last forever. You are the light of my life. =)



P/s: Can't I just have everything without losing anything?

Saturday, January 8, 2011

Confuse??


I was thinking.. What will it be like when you don't have to work, enjoying all the time without any worry tomorrow you'll wake up without any money in your wallet?

Sumpah aku penat! Penat zahir dan batin la pendek kata.

Kenapa ye duit tu perlu jadi penting sangat? Ah nyampah!

I was thinking to quit my job. But then i try to think again, "Mya, you ade sugar daddy ke?"

Ya right. If I quit, sape nak tanggung aku pulak kan? Kalau orang dulu2 senang je. Mak bapak kahwinkan, kurang satu beban. Masalah sekarang, seorang pun tak nak masuk minang aku. Haiz.


P/s: Oh well. Guess I'm in a middle of a confusion right now.

Sunday, January 2, 2011

Bright Star..


Looking up the sky, I could feel the pain inside me. The wound's bleeding, again. Who can really understand what I've been through all this time? Who can really I trust to keep a secret I've been protecting all along?

There, I see a very bright star, brightest compared to the rest of 'em. It owns my sight. I wish I could reach it, so that it can shine not only the sky, but my life as well.

"Di mana kan ku cari ganti,
Serupa denganmu.."

You're my charming star. I need nothing else. Just stay by my side and lighten up my life, as you always do. And I will never, ever giving up on you.


P/s: I've found you.

Saturday, January 1, 2011

Happy New Year!


Pathetic beginning of the year.
Oh well. I should have thought so.
Happy New Year guys. I will always love you!


P/s: "Apa azam tahun baru kau Mya?"
"Azam? Apa tu? Boleh makan ke?"

Why me?


Have you ever being forced to do something you never approved of?
Or have you forced yourself to do something for someone else's sake?
Even when it hurts yourself that much, and end up crying alone?
I know I'm in this situation. That's why I'm talking nonsense like this right?


Sacrifice is giving up something good for something better.


P/s: Why me? Why not you?

If only..


Hari nak masuk sekolah approaching once more. Tak puas cuti lah!

Aku sebagai seorang perempuan selalu dihimpit rasa gundah gulana (cewah ayat!). Kalau suatu hari nanti aku kahwin, atas dasar cinta, mungkin ke cinta tu akan hilang? Of course! Why not?

Kalau lelaki yg aku kahwini tu, janji akan mengutamakan aku dalam segala hal, mungkin ke suatu hari nanti, bila diberi pilihan, dia akan utamakan keluarganya berbanding aku? Yaaa.. Why not?

Ok fine. Aku taw aku selfish. Syurga seorang lelaki akan tetap di kaki ibunya, sampai bila2. So aku sebagai seorang wanita yg suatu hari nanti akan bergelar isteri kepada seorang lelaki, takde hak nak mempertikaikan hukum yg dah ditentukan Tuhan.

Cuma apa yg aku boleh harapkan, diri ni, jangan diabaikan. Izinkan aku berbakti kat kau (bakal laki aku) dengan penuh ikhlas.


P/s: Lelaki2 sekalian, amalkan bersikap adil!